|| Haruko Ryota Omote ||

Onderwerp: || Haruko Ryota Omote || wo apr 11, 2012 4:25 am

|| G E N E R A L ||

Volledige naam: Haruko Ryota Otome
Betekenis naam: Haruko: ''in de lente geboren'', Ryota: ''Draak'', Otome: ''Masker''.
Roepnaam: Haruko
Bijnamen: Haru, Haru-chan, girly-face.
Leeftijd: 19 jaar, geboren op 21-03.
Oriëntatie: Biseksueel
Element: Vuur
Ras: Halfelf

|| T H E C O L O U R P U R P L E ||

Opvallend is Haruko zeker. Met zijn lange paarse haar is hij vaak een aandachtspunt in een menigte. Zijn haar reikt tot zijn knieën als het los is maar los draagt hij het vrijwel nooit. Hij heeft het altijd in een hoge paardenstaart met twee lange losse plukken aan de zijkanten van zijn gezicht. Hij verzorgt het erg goed. Dat is waarom het altijd een elegante mooie glans heeft en het als zijde aanvoelt. Zijn ogen matchen zijn haarkleur: Precies dezelfde kleur paars. De vorm is wat aan de smalle kant en wordt omlijst door zwarte lange wimpers.
Zijn gezicht is vrij smal en puntig en is erg licht van kleur. Vaak rust er een enigszins koude uitdrukking op zijn gezicht. Haruko is nogal lang, ongeveer 1,90 en heeft een goedgebouwd lichaam met een gezonde hoeveelheid spieren. Die zijn echter nooit echt zichtbaar door zijn verhullende kleding. Zijn kledingstijl is wat aan de aparte kant. Veel kimono's en hakama's, al zie je hem soms ook in wat normalere kledij. Het ligt er maar net aan waar hij zin in heeft die dag.

|| A C O L D H E A R T ||

De ijskoude blik is een permanente uitdrukking op zijn gezicht. Hij is in geen enkel opzicht vriendelijk of warm. Hij is eerder zo afstandelijk als maar kan en zondert zich heel erg af van mensen. Elke persoon die hem durft aan te spreken, krijgt een koude blik toegeworpen die soms zo angstaanjagend kan zijn dat hij degene er bang mee maakt. Als de persoon nog niet vertrekt, weerhoudt niets hem om een paar enkele pijnlijke woordjes te mompelen of te dreigen. Als het ze pijn doet, kan het hem geen ene donder schelen. Hij geeft niet om de gevoelens van anderen. Daarom doet hij mensen veel te makkelijk pijn. Al lijkt dit echter maar zo. Niemand weet wat er diep in hem schuilt en wat de reden is dat hij zo doet. Het is niet zijn persoonlijkheid, het is meer een façade. Niemand kent hem werkelijk want als hij mensen werkelijk binnen zou laten, zouden ze een compleet ander persoon zien.

|| C H R O N O L O G I C A L S T O R I E S ||

Lang geleden was er een gelukkig jongetje met een lieve familie en een geweldige toekomst voor ogen... Helaas was die jongen niet Haruko.
Alles leek in het begin gewoon normaal. Haruko had ouders, had een dak boven zijn hoofd en had elke avond warm eten op tafel. Hij ging naar school, kwam weer terug en ging braaf aan zijn huiswerk. Niks mis mee toch? Nou, er was genoeg mis en daar zou je achter komen als je je meer zou verdiepen in hun zaken. Haruko's vader was een zware alcoholist en was elke avond wel dronken te vinden. Zijn dronkenschap was een gruwelijk iets in Haruko's ogen, dat was waarom hij zich elke avond op zijn kamer verstopte. Zijn vader was een ontzettende driftkikker, werd altijd furieus als je iets deed wat hem niet beviel. Als je iets omstootte werd hij al kwaad, om maar niet te spreken van wanneer je zijn wijn afpakte. Dan zou hij letterlijk je hand eraf bijten. Haruko hield zich nooit bezig met zijn vader, verdiepte zich meer in boeken en muziek. Hij was als kind haast een engeltje te noemen, puur en alleen omdat hij braaf moest zijn zodat zijn vader niet kwaad zou worden. Het was al vaak voorgekomen dat Haruko's thuiskwam met een slecht cijfer en dat zijn vader hem dan uitschold. In extreme gevallen kreeg hij klappen. Zijn moeder probeerde zo hard om zijn vader te stoppen maar ook zij werd gewoon geslagen. Hierdoor waren ze allebei doodsbang voor hem.
Haruko begon al vroeg te puberen en dat betekende in zijn geval dat hij een ontzettend brutaal joch werd. Zijn vader's brutaliteit sloeg op hem over en hij reageerde het af op school door mensen uit te schelden, wat resulteerde in het eruit gestuurd worden en strafwerk krijgen. Hij werd sinds jongs af aan al gepest om zijn uiterlijk maar had hier nooit veel acht op geslagen. Maar uiteindelijk begon hij toch wel zijn scherpe tong te gebruiken die hij ontwikkeld had dankzij zijn vader. Hij liep niet meer voor zijn vader weg, was het ook wel spuugzat om met die man in één huis te wonen. De spanning in huis bereikte zijn climax en Haruko toonde toen wat hij werkelijk voelde voor de man. Het draaide uit tot een heus gevecht tussen hun twee. Haruko verloor natuurlijk, hij was nog maar 13 jaar. Zijn vader deed een heuse poging om zijn eigen zoon te wurgen tot er zoveel emoties op kwamen spelen dat Haruko's handen, die om zijn vaders polsen geklemd waren, de ultieme heetheid bereikten en zijn vader's polsen behoorlijk aantastten. Haruko kan zich nog steeds herrineren hoe het eruit zat: Verbrandde knalrode huid, bloedend en sissend door zijn eigen kracht.
Haruko was na die gebeurtenis in shock, vrijwel net zoveel in shock als zijn moeder. Hij wachtte geen minuut en rende weg, verliet het huis voorgoed. Hij had geen idee waar hij heen ging, het enige wat hem op dat moment kon schelen was wegkomen, zo vlug als hij kon. Hij stopte op een gegeven moment, uitgeput door het lange en harde rennen en vond zijn plaats in een steegje. Daar dommelde hij langzaam in slaap.
Hij werd gewekt door iemand, was eerst nogal bang dat het zijn vader was maar zag dat het een blondharig meisje was. Haar naam was Elwyn. Ze was een verschoppeling en was op straat gezet toen haar ouders haar niet wouden. Ze maakte zich zorgen om Haruko en verzorgde zijn wonden die waren overgebleven na het gevecht. Daarna besloten ze samen verder op pad te gaan, nadat Elwyn hem na veel pogingen had overgehaald. Langzamerhand leerde Haruko haar vertrouwen. Van onbekenden gingen ze naar vrienden, van vrienden gingen ze naar beste vrienden en van beste vrienden kwamen ze terecht bij geliefden. Haruko hield zoveel van Elwyn. Zij was zijn beschermengel en zijn redder. Zonder haar zou hij in een diepe depressie op straat leven. Zij was het licht in zijn leven.
Maar ook daar kwam een einde aan. Haruko had nog steeds zijn krachten niet in de hand, die verbonden waren aan zijn emoties. Op een dag werden ze beroofd door bandieten. Haruko, toen 14, werd in elkaar getimmerd door twee mannen terwijl een andere man Elwyn haar spullen afnam en haar vastbond om haar blijkbaar mee te nemen. Haruko zag dit en stond het niet toe dat ze haar mee zouden nemen. Hij probeerde terug te vechten maar was nog steeds maar een kind en kon niks tegen die grote mannen doen. Zijn emoties namen weer de overhand en explodeerden in dansend heet vuur. Het vuur verbrandde de twee mannen die hem vasthielden maar de kracht was er zo destructief en ongecontroleerd uitgekomen dat het Elwyn ook raakte. Haar gezicht verbrandde. Ze kreeg natuurlijk niet de volle laag zoals de mannen die Haruko aan het bezighouden waren maar het was nog steeds erg ernstig. De man die Elwyn vast hield werd bang en rende voor zijn leven. Haruko kon niet geloven wat hij zojuist had gedaan, had zijn geliefde gewoon verbrand. Hij bracht haar naar het ziekenhuis en liet haar daar achter met alleen een briefje dat hij niet meer met haar kon zijn. Hij was te bang om haar opnieuw pijn te doen, precies op dezelfde manier zoals hij zijn vader pijn had gedaan.
Na een tijd zwerven kwam hij zijn moeder weer tegen en viel haar huilend in de armen. Ze was van zijn vader gescheiden, had natuurlijk wel wat letsel opgelopen maar ze had het overleefd. Ze werkte al, verdiende al heel wat geld en dit alles deed ze voor de dag dat Haruko terug zou keren.

|| S A F E & S O U N D ||

Tegenwoordig woont Haruko nog bij zijn moeder. Hij kreeg op 15-jarige leeftijd de brief van de school en gaat er gewoon heen. Hij sluit zich echter af van alles en iedereen, behalve zijn moeder. Hij wilt geen banden vormen, deels omdat hij vindt dat banden veel te veel pijn opleveren, deels omdat hij zelf ook een ontzettende heethoofd is en dus net zo boos als zijn vader kan worden en grotendeels omdat hij vindt dat hij een gevaar vormt voor anderen.

|| G I F T F R O M T H E F L A M E S ||

Kirye is Haruko's trouwe compagnon. Kirye is een ondeugende drukke draak die net zoals Haruko erg agressief kan zijn. Ze is zwart van kleur en heeft grote gouden ogen. Ze is nog niet heel groot maar is nog steeds in de groei.

|| T H E S E K I L L I N G B O N D S T H A T I H A T E ||

Ouders: Hana Shinomiya - Otome x Ryuuga Otome
Vrienden: Kirye
Geliefde: Geen

|| S E C R E T S ||

~ Haruko heeft dwangneurose.
~ Hij houdt van zoete dingen.
~ Hij haat zijn element maar houdt er toch ook wel van
~ Hij draagt altijd zijn katana bij zich

Onderwerp: Re: || Haruko Ryota Omote || wo apr 11, 2012 4:39 am

Hij is echt gaaf! Surprised

Onderwerp: Re: || Haruko Ryota Omote || wo apr 11, 2012 6:00 am

Meh. Hij is wel hip, maar iets te typisch van wat ik ben gewend.
Overigens klopt iets niet:
Je gaat naar de Academy als je 11 - 13 bent en bent verplicht daar vanaf het eerste jaar te zijn;
Kom je niet opdagen is het een gemiste kans en word je niet meer toegelaten.
Gelieve dat eventjes aan te passen, dan is het goed (;
Justsoyouknow.

Onderwerp: Re: || Haruko Ryota Omote || wo apr 11, 2012 8:11 am

Meh. Ik had zin in een demonic persoontje x)
Al is dat niet zijn ware aard. Ik kan mijn karakters nooit heel evil maken.
Dan ga ik ze haten xD

En ik pas het aan c: